Een hotelkamer is getuige van de meest uiteenlopende situaties en emoties. Vrolijke, droevige, hilarische, romantische, soms pijnlijke taferelen volgen mekaar doorlopend op.  De personages beleven tussen die vier muren een korte passage van hun leven en verdwijnen dan weer… De muren zijn de blijvende stille getuigen.  Christine Reverho beschrijft een tiental van die passages die naadloos in mekaar overgaan, terwijl ze het werk en het leven van een kamermeisje er doorheen weeft.  Een zeer origineel gegeven , mooi uitgewerkt.